Angstig,gelukkig alleen

Céline keek naar de twee
ze bleef staan en zei niets
ze had weeral een rilling over haar rug
ze schudde het weg

Hij wreef over de wond die nu in zijn nek zat.
'Pijnlijk...'Mompelde hij.
Hij ging wat naar achter en ging zitten.
toen nam hij zijn wolven gedaante aan en bleef even zo zitten.

Dair liet zich aan de rand van de waterval zakken en ging zitten.
Hij keek niet maarTasunke maar volgde elk geluid dat hij maakte.
''Gaat het een beetje met je?'' vroeg hij aan Cèline.

Céline knikte en ging bij hem zitten
"Tasunke deed me niets,nu toch niet"
ze glimlachtte zacht

Tasunke had nog steeds pijn maar dat kon hem nu net schelen !
Al die vampiers zijn het zelfde dacht hij kwaad

Céline keek even naar Tasunke
ze zweeg even
ze keek naar de waterval

''Roep me als je in de problemen zit'' zei Dair ineens tegen Cèline.
''Beloof me dat'' zei hij en keek haar recht in haar ogen aan.
Daarna stond hij op, wierp nog een blik op Tasunke en liep daarna weg.

Tasunke sloop naar Céline.
Hij liep verder en verder,toen nam hij een aanlopen en greep haar beet.
Trok haar mee naar de waterval en sprong er in terwijl hij Céline nog vast had zo viel hij van de waterval.

Céline schrok
ze probeerde nogte kunnen gillen
maar te laat
ze schrok enorm

Plons... !
Hij landde in het water samen met Céline.
Nou maar hopen dat die bloedzuiger er van op keek Dacht hij.

Céline stribbelde hard tegen
ze probeerde zo goed mogelijk boven water te krijgen
ze trilde van het koude water
angst...

Dair hoorde een plons en draaide zich om. Hij zag de twee nog net in het water verdwijnen.
Dair rende erachteraan. Onder het rennen door trok hij zijn shirt en schoenen uit. Toen hij bij de rand stond sprong hij in het water. Hij zocht naar Tasunke en Cèline. Hij zag de twee niet ver bij hem vandaan. Met ingehoude adem zwom Dair naar de twee toe en greep ze beet. Hij zwom weer naar boven en hapte naar lucht. Met zijn laatste krachten sleepte hij Tasunke en Cèline de kant op en trok zichzelf ook de kant op.

Céline kuchtte wat water uit
ze trilde helemaal
ze had het ijskoud
ze kroop snel weg van Tasunke
angst stond in haar ogen af te lezen

'Gaat hij goed...'Riep hij naar haar.
en keek naar Céline die in het water spartelde.
Toen zag hij Diar en rende snel weg,tijdens het rennen veranderde hij in een wolf.

Dair hijgde even na. Hij keek met zijn doorzichtige ogen woedend naar Tasunke.
Hij greep zijn shirt en rende achter Tasunke aan. Onder het rennen trok hij zijn shirt weer over zijn drijfnatte lijf. Met een goedgemikte onmenselijke sprong rende Dair naast Tasunke.
Hij greep hem bij zijn nek en drukte hem tegen de grond. Daarna beet Dair hard in zijn nek.
Hij zoog het bloed uit Tasunke`s nek alsof hij hem helemaal wou leegzuigen.
Hij liet hem net op tijd los voor hij zou sterven. Dair stond op en veegde zijn kin af waar bloed overheen droop.
''Verdwijn, voordat ik je laat verdwijnen'' zei hij zacht maar dreigend tegen Tasunke.

Céline keek ernaar,ze slikte even
ze trilde nog steeds
nu van angst en de kou
ze kroop een beetje in elkaar
het werd iets warmer

Tasunke wou nog wat zeggen maar hij hield zijn mond.
Hij strompelde verder.
De pijn was ondraagelijk....
Hij zakte langzaam weg en viel flauw.

Céline keek aar Tasunke
helpen doet ze niet
ze bleef trillend zitten

Dair zakte van vermoeidheid op zijn knieen. Het bloed wat hij dacht te hebben afgeveegd zat overal. Op zijn shirt dat inmiddels ook doorweekt was, op zijn kin, op zijn broek zelfs op zijn handen. Dair liet zijn hoofd even zakken en keek naar Tasunke. Hij kreeg ineens een idee. Misschien was dat zo gek nog niet.

Céline keek naar Dair,ze zou naar hem willen gaan
maar ze had het zo koud,ze hield haar armen rond haar
ze trilde en ademde sneller
ze was geschrokken en dan koud water op je
brrr erg koud dus