Angstig,gelukkig alleen

Céline kwam aanvliegen en veranderde terug in haarzelf
ze ging zitten en keek naar de waterval
ze snikte even e pakte wat water
ze deed wat op alle wonden die ze had
ze kneep haar ogen dicht vn de pijn
ze had Dair verraden,maar misschien ook niet
misschien is hij de leider niet
ze zuchtte even
ze keek naar de klauw die in haar gezicht stond
mooi litteken...

Tasunke kwam aanlopen.
Hij zag het meisje zitten en veranderde in een wolf en liep erheen.
Hijj ging naast haar zitten.

Céline keek even gschrokken op
ze schoof iets op en keek ernaar
"w w wie ben je?"
ze slikte even,ze was snel angstig

Tasunke legde hoofd op een steen en keek naar Céline.
Hij dacht dat hij haar kende maar toch niet.
Hij veranderde inzich zelf en keek naar het meisje.
'Hoe kom je aan dat litteken ?'Vroeg hij terwijl hij naar zijn hand keek,waar bog steeds de kras op zat.

Céline schrok,ze erkende hem
ze stond meteen op en stapte achteruit
"blijf uit mijn buurt!!"
haar angst werd groter,hij wilde haar vermoorden

'nee,kalm aan joh.'Zei hij geruststellend.
'Er is niks ik heb het idee om jou te vermoorde laten varen,Weetje het heeft toch geen zin elkaar uitteroeien.'

Céline keek hem raar aan
"huh,je wilde me nog net vermoorden en nou niet"
ze slikte even en keek hem aan

'Zoals ik al zei: Elkaar uitroeien heeft geen nut !'Zei hij en keek verlegen naar de grond.
Hij schamde zich een beetje voor eerdere pogingen haar te vermoorden.

Céline keek raar
een hunter die aardig doet?
ze keek hem aan en kwam dichter

Ík zal je beloven dat ik je niks doe !'Zei hij.
'Ik zweer het je' Verluisterde hij.

Céline kwam naar hem
"o o okee"
ze wasz nog wat onzeker

Natuurlijk het was wer zover hij was weer gevleid door een meisje ^^
Hij begon te blozen en kreeg een kop als een boei.
Hij vond zelf dat hij fijner zat in zijn wolven lichaam, maaarja dat kun nu ff niet.

Céline keek hem aan
"is er iets?"
ze zag zijn rode wangen

'Nee niks ' Zei hij en vermande zich.
Natuurlijk deed hij aleen lief om haar zo om het leven te brengen maar daat achtte hij nog ff mee,eerst maar eens vertrouwen winnen dacht hij.

Dair zat boven in een boom niet ver bij de twee vandaan. Hij had het hele gesprek gevolgd.
Zijn doorzichtige ogen stonden een beetje kwaad. Dair wist dat hij zich niet moest laten leiden door emoties maar kon het niet helpen. Met een onmenselijke sprong was Dair uit de boom gesprongen en stond op zijn voeten achter Tasunke. ''Je hebt wat geprobeerd'' zei hij. Dair probeerde zijn stem onder controle te houden maar toch trilde deze licht van woede. Zijn doorzichtige ogen staarde Tasunke recht aan en zijn witte hoektanden waren duidelijk zichtbaar.

Céline keek naar Dair
"wat is er?"
ze had geen idee waarom hij zo kwaad is
ze wist wel dat Tasunke een hunter was
maar hij was aardig
toch?

'Nhee er is niks ik zit een beetje met mezelf inde knoop...'Zei hij verlegen.
'Er is niks.'loog hij.

Dair bekeek Tasunke helemaal. ''Je liegt'' zei hij zacht.
Dair drukte hem stevig tegen de grond, zijn witte hoektanden dreigend dicht bij Tasunkes keel.
''Vertel de waarheid Hunter'' zei hij. De naam Hunter sprak hij uit met minachting.
Waarom Dair zo kwaad was wist hij niet. Meestal was hij iemand die eerst praatte maar nu ging hij direct over op grof geweld.

Céline schrok van Dair
wilde hij haar beschermen?
ze begreep het dan maar Tasunke was aardig
nouja nu
ze zweeg maar

'ik.ik..oké 'zei hij.
'Ik probeerde haar te vermoorden.'Bracht hij moeizaam uit.
'Maar wie ben jij om mij tegen te houden ?'Ze hij,
'Vampier...'

Céline schrok
"je wil me nog altijd vermoorden?"
ze slikte en keek Tasunke aan
"leugenaar"

Dair wist wat hij weten moest. Hij bedreigde Tasunke niet langer met zijn tanden maar bleef hem wel stevig vasthouden.
''Ik ben waarschijnlijk degene die jullie zoeken'' sprak hij. Dair wist het zelf nog niet zo lang. Maar zijn overgroot opa was niemand anders dan Gios.
Dit gaf Dair het recht om als leider van de Vampire`s op te treden.

(ff voor degene die dit niet weten (of ik moet het nog neerzetten. Gios wordt afgebeeld als de god van de Vampire`s maar net zoals Dioa een wetenschapster was, was Gios de eerste Vampire die als grote leider in de oorlog tegen de Hunters vocht)

Céline keek hem aan
ze had dus gelijk...
ze dacht aan het gevecht van Lesley,de kus...
ze slikte en zweeg nog steeds

Tasunke voelde nu zijn nek niet meer.
'oké ik heb toegegeven mag ik nu gaan.. ?'
Een traan liep langzaam over zijn wang.
hij probeerde de pijn te verbijten

Dair keek Tasunke enkel aan. Hij had het gevoel dat hij nog iets achterhield.
Hij zag ook in Tasunke`s ogen dat hij pijn had. Dair liet Tasunke los en ging overeind staan.
Toch bleef hij hem in de gaten houden voor het geval hij iets zou proberen te doen.