Hunkerend naar bloed

Stassi greep naar der nek en liep zo snel mogelijk hier vandaan...
ze ging naar de waterval....
ze zuchte diep en dacht waarom is dit ooit gebeurd hopelijk denkt ie nog aan me....
ze zuchte en ging weg....

Kaida keek verlangend naar het bloed. Zonder erbij na te denken veegde ze met haar vinger wat bloed van Edwards mond en likte het toen van haar vinger. Ze glimlachte genietend. 'Ik had niet verwacht dat je dat zou doen.' grinnikte ze toen.

"Ik had nood aan wat bloed"zei Edward.Hij sloot zijn ogen toen Kaida wat bloed van zijn lippen haalde.Hij ging dichter naast Kaida zitten.

Kaida merkte dat hij even zijn ogen sloot en keek hem even vragend aan. Vooral toen hij nog dichter kwam. 'Bloed is onze bron van leven. Als je je slecht voelt, zoals daarnet, is het normaal dat je er nood aan hebt.'

"ja"zei Edward.Hij glimlachtte."dat is zo".Hij keek naar de grond.Hij zuchtte even.

Kaida keek triest naar hem. Hij leek er echt over in te zitten dat het gedaan was met Stassi. Voorzichtig schoof ze naar hem toe en legde haar hoofd tegen zijn schouder. Haar schotwonden deden nog altijd verschrikkelijk veel pijn, maar ze probeerde die pijn te vergeten.

Edward glimlachtte kort en streelde haar haren."ze haat me nu"zei hij.Hij zuchtte diep.

Kaida sloot genietend haar ogen toen ze zijn hand door haar haren voelde gaan. 'Het is zoals je zelf zei.' fluisterde ze. 'Vampieren en hunters kunnen niets anders voor elkaar voelen dan haat.' Ze opende langzaam haar ogen weer en keek hem even aan.

Edward legde zijn hoofd voorzichtig op het hare.Hij streelde haar haren rustig verder."dat is zo"zei hij.

Kaida voelde haar hart een sprongetje maken. Waarom voelde ze zich plots zo gelukkig? Zo vreemd... Zo niet eigen.. Ze drukte zachtjes haar lippen tegen zijn hals en draaide toen schamend haar hoofd weg. Waarom had ze zichzelf niet in de hand? Hij had het net uitgemaakt met Stassi en nu zat zij al met hem te flirten! Kaida kon haarzelf wel vervloeken.

Edward schrok even en keek naar Kaida.Hij haalde zijn hoofd van het hare.Hij werd een beetje rood.

Kaida liep rood aan en stond snel op. 'Sorry!' verontschuldigde ze zich en met pijn in haar been rende ze weg. Enkele bomen verder schoot ze echter terug door haar gewonde been en belandde op de grond. Ze vloekte kort, bijna onhoorbaar, en krabbelde terug overeind.

Edward liep naar Kaida.Hij bukte zich en aaide met zijn hand haar kaak.Hij bloosde harder.

Kaida bleef eerst verbaasd zitten en keek hem recht in de ogen. Ze merkte zijn bloos en voelde dat zijzelf ook nog steeds rood was. Voorzichtig stond ze op zodat ze voor hem stond. Met een glimlachje legde ze haar hand op die van hem, die tegen haar kaak lag.

Edward draaide zijn hand zo dat hij de hand van Kaida vast had.Hij glimlachtte en keek naar de grond.Hij wist niets te zeggen.

Kaida had geen woorden nodig. Het gedrag van hun beiden liet haar een beslissing maken. Ze kwam dicht tegen Edward aan staan, legde haar armen om zijn en drukte zachtjes, zo min mogelijk opdringend mogelijk, haar lippen op die van hem.

Edward drukte zijn lippen op die van Kaida.Hij omhelsde haar en kuste haar verder.Hij sloot zijn ogen.

Kaida bleef hem zachtjes kussen toen ze zijn armen om haar heen voelde. Dit gevoel had ze nog nooit gehad, maar het voelde zo goed! Beter dan bloed. Nee, zelfs bloed kon geen zo'n voldoening geven!

Edward keek Kaida aan.Hij glimlachtte en zei niets.Hij had zijn handen rustig op haar rug gelegd.

'Sorry dat ik zo snel ging.' zei Kaida snel en liet haar hoofd tegen zijn borst rusten terwijl haar armen om zijn hals lagen. 'Ik voel me gewoon... vreemd.. bij jou.' ze zuchtte. 'Niet slecht bedoeld! Helemaal niet!' verbeterde ze zichzelf toen en voelde dat ze weer rood werd. 'Goed bedoeld zelfs...'

"uhu..."zei Edward.Hij streelde haar rug.Hij sloot zijn ogen en glimlachtte.Hij wist niet veel te zeggen.Hij kreeg niets meer dan uhu uit zijn keel.

Kaida glimlachte en sloot net als Edward haar ogen. Zijn zachte aanrakingen deden haar huid tintelen. Maar het voelde goed. het voelde echt goed. 'Ik denk.. dat ik van je hou.' fluisterde ze uiteindelijk in zijn oor.

(ik ben zo terug)

"Ik vind je leuk"zei Edward.Hij glimlachtte en streelde zachtjes haar rug.Hij opende zijn rode ogen en die fonkelden.

ze kwam weer bij het begin van het bos....
ze zuchte en liep erin ze keek om zich heen.
haar staart zwiepte heen en weer en haar oortjes waren op hun hoede....

Kaida glimlachte tevreden en voelde zich helemaal opfleuren. 'Echt?' vroeg ze stil. Ze was bang dat haar hetzelfde zou overkomen als Stassi. Dat ze Edward plots bij iemand anders zou vinden en afgewezen zou worden. Ze wendde haar blik denkend af.