Hunkerend naar bloed

"...hier gaan we...wel jij gaat continu met die Tasunke om...denk jij dat ik dit leuk vindt? nee"zei Edward."als jij wilt dat het gedaan is zeg het dan".Hij keek even naar Kaida."blijf maar zitten Kaida"

Stassi draaide zich meteen om....
"hoezo??? jij was er heel de tijd niet.... en ik ben alleen maar vrienden met hem...." ze zuchte.
"ik wil geen ruzie ik hou nog steeds van je...." ze zuchte.
haar oren hingen plat en haar staart hing sip bij.

"GA DAN MET HEM!!!"riep Eward.Hij ontblootte zijn hoektanden.Hij keek naar Stassi."HIJ WILT MEER AWEL DOE DAN MEER MET HEM".Hij zuchtte kort en keek naar de grond.

Kaida keek naar de twee en zuchtte diep. Ze wist dat het geen zin had hier te blijven zitten. Ze wou hen niet in de weg staan, al voelde ze nu een enorme steek in haar hart. Ze stond met moeite op en leunde even tegen een boom. 'Ik ga wel.' zei ze stil.

"nee blijf maar"zei Edward.Hij stond op en keek naar Kaida."Je hoeft heus niet weg te gaan".Hij glimlachtte.

Stassi schrok van hem...
"hoezo dat.... ik wil niks met hem ik wil met jou.... ik dacht dat je ook van mij hield...." ze zuchte en er liep een traan weg.
ze keek naar Kaida en zei rustig "blijf maar het is niet jouw schuld het is ook mijn schuld ik zie dingen verkeerd...." er liep een traan weg.
ze draaide zich om en wilde weglopen.

Kaida keek twijfelend naar Edward. 'Het doet alleen maar pijn, dit moment.' zei ze stil en dan had ze het niet over de schotwonden in haar been en schouder. Ze had het gevoel dat ze Edward volledig vertrouwde en altijd bij hem te willen zijn, maar ze kon het niet. Hij was met Stassi en kon hen niet in de weg staan gelukkig te zijn.

"het is beter dat het hier eindigt Stassi...ga maar met die Tasunke...je zult vast veel gelukkiger zijn"zei Edward.Hij zuchtte en keek even naar Stassi."blijf maar Kaida het is ok..."

Stassi schrok.
ze keek hem toen aan en zei rustig "ik dacht toch echt dat je me nooit meer kwijt wilde tenminste dat had je gezegt...." ze keek hem verdrietig aan en er begonnen tranen te lopen.
ze draaide zich om en liep huilend weg.
ze dacht ik dacht dat hij van me hield maar blijkbaar niet

Kaida keek verbaads toe. 'Edward..' zei ze stil maar zuchtte toen diep. Het was het eerst dat Kaida zo stil en vriendelijk reageerde op alles. En ze had er nieteens een reden voor. Of toch? Ze leunde nog steeds tegen de boom om niet opnieuw van de pijn in elkaar te zakken.

Edward schudde zijn hoofd.Hij keek weer naar Kaida."Hunters en vampiers gaan niet samen".Hij zuchtte en betrapte zich erop een traan te laten.Hij liep naar Kaida."kom ga weer zitten dat is beter".

Kaida ging samen met Edward terug gaan zitten en keek hem aan. Ze veegde de traan weg. 'Niet verdrietig zijn.' fluisterde ze. 'Dat doet me pijn.' voor het eerst liet Kaida haar ware aard zien, daar was ze nu van overtuigd. Anders zou ze nooit zo zacht en vriendelijk praten.

Stassi kwam het bos uit en ging tegen een boom zitten.
ze barste toen in tranen uit ze voelde zich kwaad worden maar ook heel verdrietig....
ze zuchte en zei "hij wil zeker met die Kaida ik hield van hem hij zei het zelfs tegen mij en nu dit.... ik had helemaal niks met die Tasunke..." ze zuchte.
ze huilde nog steeds en haar oren lagen nog steeds plat en haar staart hong er sip bij....

"tja hoe zou jij zijn als je je lief dumpt"zei Edward.Hij glimlachtte flauwtjes.Hij keek naar Kaida "ik heb je nog nooit zo gezien"

'Geen idee, nog nooit meegemaakt.' zei ze opnieuw zacht maar schrok toen Edward dat zei. Ze wendde snel haar blik af. 'Uh..' en ze haalde snel haar schouders op. 'Niet veel personen zien me zo.' bekende ze toen.

Stassi zuchte diep.
ze veegde haar tranen weg....
opeens werd ze kwaad ze veranderde in een wolf....
ze rende het bos in richting Edward ze gromde....
"hoe kon je..." ze keek hem fel aan en kreeg opeens rode ogen.... :O

Edward stond op.Hij liep naar Stassi."het is beter zo..."zei hij.Hij zuchtte diep."ga maar..."slikte hij "met Tasunke"

Kaida keek geschrokken op en liet haar hoektanden zien. Haar rode ogen begonnen vervaarlijk te gloeien. 'Pas op, hondje.' siste ze. Als ze geen wonden had was ze zo opgesprongen om Stassi aan te vallen.

Stassi keek even kwaad naar Kaida...
"hou jij der buiten..." zij ze met een rustige stem.
ze verandere weer in een mens....
ze had wel nog steeds rode ogen en zei rustig "waarom??? ik wil niet met Tasunke snap dat dan.... weet je hoe pijn dit doet.... ik dacht dat je van me hield en me niet meer kwijt wilde.... tenminste dat zei je.... en niet beginnen over dat het niet zou werken..... tussen een vampier en een hunter.... het ging goed ik snap het alleen niet...." ze keek hem toen verdrietig aan.
ze werd een stuk rustiger en der ogen werden weer normaal...
haar oren en staart hingen er slap bij....

"Hunters en Vampiers dat gaat ooit vastlopen...snap het nu!!!"zei Edward.Hij zuchtte "Het is gewoon moeilijk om mijn tanden niet in je nek te zetten...".Hij draaide zich om "ga nu alskeblieft ga nu..."

Stassi ze zuchte en plofte neer op de grond.
"nee dan laat ik me nog liever dood bijten..." ze zuchte diep.
ze keek naar hem en had der oren en staart nog slap....

'Dat zeg je best niet nog eens, of ik ga op je voorstel in.' zei Kaida gemeen terwijl ze opstond en opnieuw tegen de boom leunde. Ze had best wel zin in wat bloed, maar ze kon het niet. Ze wou Edward geen pijn doen. En ze had geen idee waarom.

"als je dat wilt"zei Edward.Hij liep naar haar toe.Hij zuchtte en sloot zijn ogen.Hij zette zijn hoektanden in haar nek en begon haar bloed te drinken.

Stassi schrok zich kapot.
"auw..." ze zuchte en kneep haar ogen dicht van de pijn...
"laat maar... ik ga wel.." ze sprong snel op en liep snel weg.
ze greep naar der nek... "auw..." der liep een traan weg....
ze zuchte diep en scheurde wat van der shirt af en bond het snel strak om der nek....

Edward slikte het bloed in. Hij keek naar Kaida. Hij liep naar haar toe en ging zitten.