Met Lesley de wouden in..

lesley ging op de grond zitten.Hij keek ernaar.Hij wreef in zijn haar.

''collet misschien moet je gaan..'' zei Corrine en sprong op haar schoot. Ze keek haar aan en zuchtte even. ''nee Corrine het is goed..'' zei Collet zacht en keek weer naar Lesley. ''het spijt me voor dat ik zo doe maar ik ben het gewoon niet gewend..'' zei ze en glimlachtte vaagjes.

"Ik..."zei Lesley.Hij slikte "...weet dat jij niets voor me voelt....".Hij ademde diep in en uit "...het is ok".Hij wreef even in zijn ogen.

Corrine keek naar de twee en liet haar oortjes hangen. Collet slikte en keek weg. Ze wou dat ze iets voor Lesley kon doen, maar ze wist gewoon nog niet goed hoe of wat liefde was. Corrine liep voorzichtig naar Lesley toe. ''misschien moet je collet wat tijd geven..'' zei Corrine zacht tegen hem. Collet keek even naar de twee en toen weer naar de grond.

Lesley aaide Corrine.Hij stond op "ik zal weggaan als je dat liever hebt"zei hij.Hij veegde snel een traan weg.

Collet stond langzaam op en keek naar de grond. Ze liep naar Lesley toe. Haar wolvenoren hingen er treurig bij. ''ik wil niet dat je verdriet hebt vanwege mij lesley..'' zei ze en keek hem toen recht aan. Haar blik was strak maar je zag ook een beetje verwarring. Corrine ging achter Collet haar benen staan en bleef nieuwschierig toekijken.

"waarom niet?Je voelt toch niets voor me"zei Lesley.Hij wou verder wandelen maar zakte door zijn benen.Hij vloekte maar kon niet opstaan.Hij keek naar de grond.

Collet keek verbaasd naar hem. ''dat heb ik nooit gezegt...'' zei ze zacht. Ze draaide zich om en een schaduw viel over haar ogen. Een traan gleed over haar wang en haar mond stond emotieloos. ''Collet...'' zei Corrine zacht en keek treurig naar haar.

Lesley streek met zijn hand door het gras.Hij sloot zijn ogen.Hij voelde de wind waaien.

Collet keek naar de rots en daarna naar de plek waar ze had gezeten met Lesley. Ze zuchtte diep en zakte door haar knieén. Nu zaten Lesley en zij met de ruggen naar elkaar toe. Corrine keek even naar Lesley en daarna weer naar Collet. Collet sloot haar ogen en zweeg.

Lesley liet wat tranen vallen.Hij snikte kort en veegde zijn tranen weg.Hij zuchtte.

Collet stond weer op. Ze keek even achter zich naar Lesley. Ze zag de tranen en draaide zich helemaal om. Ze liep naar hem toe. Corrine keek naar de twee en bleef maar even staan. Collet knielde naast hem en keek hem rustig maar nog steeds een beetje verward aan. Ze veegde zijn tranen langzaam weg.

Lesley keek naar Collet.Hij glimlachtte flauwtjes.Hij stopte met zijn hand door het gras te halen.

''niet verdrietig zijn oke..'' zei ze zacht. Ze keek even naar de lucht. De zon ging al onder. Haar haar waaide rustig mee op de wind die al wat harder werd. Ze keek even naar de grond en daarna weer naar Lesley.

"waarom niet?"zei Lesley.Hij keek naar de grond."i-ik..."hij maakte zijn zin niet af.Het had toch geen zin.

''Omdat het niet nodig is om verdrietig te zijn..'' zei Collet. Ze keek even naar de grond en toen weer naar Lesley. Ze sloeg ineens haar armen om zijn hals en drukte haar lippen op de zijne. Corrine keek verbaasd toe en glimlachtte daarna.

Lesley schrok en zoende mee.Hij sloot zijn ogen en omhelsde Collet.Hij had zich nog nooit van zijn leven zo gelukkig gevoeld.

Collet keek naar hem en haalde haar lippen weer van de zijne. Ze glimlachtte lichtjes en liet haar armen om zijn hals zitten. ''ik zei toch dat je niet verdrietig hoefde te zijn..'' zei ze zacht. Ze voelde zich weer warm worden van binnen en zuchtte even.

"ik kan geen gedachten lezen"zei Lesley.Hij glimlachtte en keek naar Collet.Hij keek even naar boven maar daarna weer naar Collet.

Collet grinnikte even en legde haar hoofd tegen zijn borst. Ze keek even naar de lucht en haalde diep adem. Daarna sloot ze haar ogen langzaam. Ze voelde het zachtte gebons van het hart van Lesley. Ze glimlachtte lichtjes.

Lesley glimlachtte en keek naar Collet.Hij sloot zachtjes zijn ogen en genoot van de stilte.

Collet opende haar ogen weer. Ze ging recht zitten en haalde haar armen weg van zijn hals. Ze pakte zijn handen vast en gaf hem nog een kus. Ze glimlachtte lichtjes.

Lesley opende zijn ogen weer en gaf Collet een kus terug.Hij glimlachtte breed "ik ben smoorverliefd op je Collet"

''ik denk dat ik nu ook weet wat liefde is..'' zei ze zacht. Ze stond op en trok hem ook overreind. Ze keek hem uitdagend aan en liet zijn handen los. Ze gaf hem een duwtje en rende toen lachend op haar blote voeten het woud dieper in.

Lesley liep achter Collet aan en pakte haar vast."heb je"zei hij met een glimlach.