Genietend van de zon

Collet keek naar de twee. blijkbaar bekenden van elkaar.. dacht ze en zuchtte even. Ze had weer het gevoel dat iemand hun zat te bekijken en ze deed een stap naar achter. Ze verdween in de schaduw en sprong geruisloos, net zoals ze bij Dair had gedaan door de bomen. Ze sprong ineens achter Stassi tevoorschijn. ''en wie ben jij?'' vroeg Collet rustig. Ze zag al meteen dat het meisje een hunter was teminste kwa uiterlijk. Ze kon net zo goed ook een Vahun zijn.

Stassi schrikt en kan nog net der gil inhouden.
"ooo hoi ik ben.... Stassi" ze hield der hand bij der zwaard voor het geval dat.
Stassi stond op en veegde het zand van der broek.
En keek over het meisje heen en d8 dat is een Hunter....

''Je hoeft niet zo te schrikken hoor ik doe meestal niet zo snel iets, behalve als het me echt niet lekker zit, en bovendien je lijkt op een hunter of ben je een vahun?'' vroeg ze wat scherp. Daarna glimlachtte ze vriendelijk en stak haar speer met de punt in de grond. Ze stak haar hand uit en sprak. ''en ik ben Collet aangenaam'' zei ze rustig. Haar wolvenstaart zwiepte rustig heen en weer wat een teken was dat ze niks kwaads in de zin had.

"Aangenaam Collet" ze gaf haar een hand.
"Nou ik weet niet wat ik eigenlijk ben ik ben bang als ik het zeg dat jullie me aanvallen...."
Ze keek even stil naar de grond en toen weer naar Collet.
Haar wolvenstaart begon ook rustig te zwiepen maar ze had nog wel een beetje haar oren in der nek.

''ik val nooit zomaar iemand aan tenzij je me echt heel kwaad maakt'' zei Collet rustig en zag dat Stassi haar oren naar achteren had. Die van Collet beweegde soms wat rustig heen en weer maar meestal zaten ze stil. Collet richtte haar ogen even op de waterval, het water glinsterde mooi en je kon je ogen er haast niet van weg halen. Ze schudde haar hoofd even en keek toen weer naar Stassi.

Stassi deed haar oren weer wat naar voren en keek rustig naar der enkelbandje en zuchte.
"Ik ben een..... Vahun" ze keek bang.....
Toen keek ze op naar Collet en keek ze naar de waterval ze voelde zich al meteen rustig en ze hoorde de vogeltjes fluiten.

''tja.. daar had ik al zo'n gevoel van.'' mompelde Collet en snoof even. Daarna keek ze Stassi weer recht aan. Ze zuchtte even en pakte haar speer weer vast. ''ik zie nog geen reden om je aan te vallen aangezien je mij ook nog niks hebt gedaan..'' zei ze rustig en glimlachtte vaagjes, maar ze was nu toch wel een beetje weer wat meer op haar hoede dat kon je ook aan haar oren en staart zien.

Stassi zag het en zuchte diep.
"Als ik het vertel krijg ik dit...." gaat tegen een boom aan zitten en kijkt geruisloos naar de grond ze pakt een ster en tekent wat in het zand.
Ze maakt een wolf en kijkt naar der enkelbandje waar ook een wolfje aan hangt en zucht.

Dair was geruisloos met een onmenselijke sprong boven in be boom waar de twee stonden gesprongen. Hij had even met het verhaal meegeluisterd maar sprong nu naar beneden. Hij lande netjes op zijn voeten naast Stassi. Misschien iets te dichtbij. Dair deed zijn handen in zijn zakken en keek Stassi aan.

Collet ging tegen de boom staan en keek droog naar Dair die naar beneden sprong. Daarna keek ze weer naar stassi en zette haar speer weer rustig neer. ''ik doe niks hoor'' zei ze kort tegen Stassi en keek daarna naar de waterval en haalde diep adem.

Stassi keek op naar Dair en zag ze mooie blauwe ogen.
Ze deed haar ster terug en veegde het wolfje in het zand uit en zuchte.
En glimlachte naar Collet "oke...."
Ze sluitte haar ogen en zuchte.

Dair was tegen een boom tegenover Stassi gaan zitten. ''Ik ben trouwens Dair'' zei hij tegen haar toen hij besefte dat hij zich nog niet had voorgestelt. Dair keek naar beneden naar zijn bleke handen. Hij had nooit gezien hoe bleek ze waren in vergelijking met de handen van een Hunter.

Collet ging recht staan en keek even omzich heen. ''ik denk dat ik maar ga..'' zei ze en bond haar speer op haar rug. Ze zette haar mes goed vast in haar riem en sprong daarna omhoog. Ze landde op een tak. ''ik zie jullie nog wel is'' zei ze en verdween daarna tussen de schaduwen.

Stassi " ooo hoi.... ik ben Stassi"
ze keek glimlachend naar hem en toen naar Collet en glimlachte.
Ze werd een stuk bleker opeens en ze haalde haar hoektanden weer tevoorschijn op een of andere manier en ze zwierde rustig met der staart en tekende weer wat in het zand.

(Huh nu snap ik het niet meer. Ben je nu een Hunter of een Vampire?)

Dair bleef naar zijn handen staren. ''Aangenaam'' mompelde hij nog zacht. Zijn blik werd waziger merkte Dair. Hij wist wat het betekende maar wou er niet aan toegeven. Dair staarde nu met doorzichtige ogen en twee hagelwitte hoektanden naar zijn handen.Hij kon er nu niet meer omheen. Dair had bloed nodig. Maar om dat meteen van Stassi te nemen ging hem te ver. Ze kende hem net, zou ze hem nu al moeten zien als een monster.

(ze is een Vahun ofzoiets haar tanden doet ze op een of andere manier verstoppen maar k moet gaan )

Stassi keek naar Dair en zag dat hij een Vampier was.
Stassi haar hart bonste en wist niet wat ze moest doen maar ze hield hem wel in de gaten en pakte een ster.
Dacht wat is ie van plan....???

(De Vahun is een bondgenootschap van Vampire`s en Hunters die de oorlog willen tegen houden. Je bent hoe dan ook dus of een Vampire of een Hunter. De enige manier waarop je een beetje beide kan zijn is door Half mens half vleermuis te zijn)

Dair sprong op, hij moest hier weg. Verderop zag hij een schim lopen. Vast een Hunter. Nouja het moet dan maar dacht hij. Dair rende op de Hunter af en trok hem achter een boom. Een kreet was te horen van de Hunter toen Dair hem beet. Zijn laatste kreet. Dair dronk zijn bloed en liet de dode Hunter toen langzaam op de grond zakken. Er liep nog een straaltje bloed langs zijn kin.

Kriony liep wat rond fluitend met zijn ogen dicht tot hij een kreet hoorde en in de verte een dode Hunter zag.Hij schrok wel even en zei"tja zo is de wereld in elkaar".Hij liep voorzichtig verder en zag Collet en Vamplady 2 met een onbekende persoon.Hij ging voorzichtig op de grond zitten en dronk wat water.

Nuka had zwijgend en observerend op de rots blijven zitten. Geluidloos was ze nu op haar blote voeten eraf gekropen en naar de vampier toegeslopen. Sluipen was een gave van haar en plots stond ze vlak achter Dair. Ze had Collet met hem zien en horen praten en dacht dat hij niks slechts in de zin had. Maar de gedachte dat hij de moordenaar van haar ouders kon geweest zijn maakte haar kwaad. Echt kwaad. Het zilveren armbandje met een wolvenlogo erop hing losjes om haar pols. En de smalle sleep van het handige rokje dat ze droeg sleepte bijna op de grond, net zoals haar staart. Haar oren stonden oplettend vooruit terwijl haar nachtzwarte kijkers strak op Diar stonden. Nuka vond het niet nodig woorden te gebruiken. Ze was een zwijgend, bijna mysterieus persoon. En wachtte geduldig af tot Dair haar zou opmerken.

(oke sorry... k snap t nu ze hoor bij de hunters ofzoiets)

Stassi hoorde het gegil en keek op in de richting.
Stassi sloopt er voorzichtig heen en zag Dair staan en zag dat ie bloed aan z'n lip had.
"oooo volgens mij stoor ik..." denkt ik moet hier snel wegwezen
Stassi draaide zich rustig om en liep richting de waterval en kalmeerde alweer een beetje.

Dair had Nuka niet gehoord maar het zilver van haar armbandje prikte als citroensap in zjn neus. Langzaam draaide Dair zich om. Zijn heldere blauwe ogen keken in de donkere van Nuka. Met de rug van zijn hand veegde hij het laatste beetje bloed van zijn kin zonder zijn ogen van Nuka we te houden. Ze zeiden beide niets, dat was opzich ook niet nodig.

Stassi gaat ietsje verderop weer tegen een boom zitten en kijkt naar de fluitende vogels.
Terwijl haar haren in de wind deind fluit ze wat net als een vogeltje.
Ze slaat een diepe zucht en sluit haar ogen.
"wat is het toch fijn om hier te zijn...."
Ondertussen doet ze haar ogen weer rustig open en kijkt ze in het rond.
Ze is erg op haar hoede en kan zo bij der zwaard.

Kriony wist dat hier vampiers waren maar niemand merkte hem op maar hij bleef wel op zijn hoede.

Stassi keek op en liep naar een grote rots bij het water.
ze ging rustig zitten en keek naar het bewegende water.
rustig zwiepte haar staart heen en weer en haar oortjes waren alle kanten op aan het bewegen en zo kon ze alles goed horen.

Nuka's blik was emotieloos toen ze Dair aankeek. Haar ogen gleden over hem heen alsof ze elk detail wou opmerken. Ze prutste met haar andere hand wat aan haar zilveren armbandje zonder haar blik af te wenden. Na even getwijfeld te hebben glimlachte ze zwakjes. 'Nuka.' stelde ze zichzelf stil maar toch hoorbaar en vriendelijk voor. Waarna ze enkele passen verzette zonder dat het gras onder haar voeten geluid maakte. Nuka ging op haar knieën naast de rivier gaan zitten en keek naar het water.