Even nadenken

Céline liep wat door het metrostation.
Ze keek naar de grond en dan om haar heen.
Ze moest even nadenken...
Ze was een vampier maar toch kan ze het goed vinden
met hunters en helpt ze zelf.
Ze had geen idee wat ze moest doen.
Ze trapte tegen en steentje en ze zag iemand....

Devon stond verderop. Hij had Cèline nog niet gezien. Hij gleed met zijn hand langs een oude metro die ontspoord was en op zijn kant lag. Het koude staal voelde vreemd voor Devon. Hij was hout en steen gewend. In zijn andere hand hield hij zijn flacon. Hij zette de bovenkant aan zijn mond en nam een slok. De inmiddels lauwe vloeistof gleed door zijn keel en liet een ijzeren nasmaak achter.

Céline zag Devon,ze herkende hem.
Toch bleef ze staan en zuchtte.
Ze keek naar de grond.
Ze ging ergens zitten en keek voor haar uit.

Devon had de zucht wel gehoord. Dat kwam omdat hij echode in het verder verlaten station. Hij keek op en zag Cèline zitten. Hij liep naar haar toe. ''Hoi'' zei hij stil tegen haar. Hij ging naast haar zitten en keek haar vriendelijk aan. ''Hoe gaat het?'' vroeg hij al even vriendelijk met een zachte stem.

Céline keek op en keek naar Devon
"oh hoi" ze glimlachtte zacht
"oh goed hoor met jou?"
ze keek even rond en dan weer naar hem

Stassi liep door de verlaten metro....
het echode heel erg en keek goed om zich heen.
ze kwam om de hoek en had Céline en Devon niet gezien.
ze zuchte en ging zitten op een ander bankje...
ze keek wat naar de grond.

''Ook wel goed'' zei Devon met een kleine glimlach. Hij nam nog een slok en keek voor zich uit. ''Zit je ergens mee Cèline?. Je zuchtte net zo, dus ik dacht dat je iets dwars zat'' zei hij nog steeds voor zich uit kijkend. Devon keek op toen hij andere voetstappen hoorde en hij zag Stassi.

Céline keek hem aan
"weet gwn niet wat ik moet doen...."
ze zuchtte even en keek naar Stassi
Ze glimlachtte

Stassi keek toen richting hun...
ze glimlachte naar Céline...
"heey..." ze grinnikte en was een beetje bang voor Devon.
sinds dat ene met Edward en Kaida is ze bang geworden voor vampieren....
behalve Céline dan....

''Waarmee dan?'' vroeg Devon aan Cèline. Hij glimlachte even naar Stassi. Ze keek hem angstig aan, Devon begreep het wel. Hij zag er nou ook niet bepaald normaal uit met zijn zilvergrijze haar, doorzichtige ogen en lange witte hoektanden. Devon was er een voorstander van om gewoon in zijn vampier gedaante te blijven. Hij vond alles verbergen veel te lastig en hij vond dat het dan net lek of je niet wou zijn wat je bent.

Céline knikte naar Stassi
daarna keek ze weer naar Devon
"nou gwn met hunters en vampiers enz"
ze zuchtte eventjes

Stassi gaapte.
ze keek nog even naar der wonden die bijna helemaal genezen waren.
ze zuchte diep en frutte wat aan der shirt.
ze stond op en liep naar Céline en Devon....