Aangekomen hier......

Dawn keek naar hem en glimlachte.
ze ging ook liggen en sloot der ogen....
ze zuchte diep en dacht aan vanalles.
ondertussen tikte de regen rustig tegen he raam aan.....

Kovu opende zijn ogen weer en keek even naar Dawn. Hij glimlachtte en staarde daarna wat voor zich uit. Zijn oren bewogen soms een beetje en zijn staart lag gewoon rustig op de zetel.

Dawn was best moe en geeuwde.
ze gleed van de trapleuning af en sprong er sierlijk vanaf.
ze zuchte even en ging toen zitten ze keek naar buiten....
de lucht klaarde al weer op en de zon kwam weer te voor schijn.

Een zonnestraal scheen door het raam. Kovu keek rustig op en glimlachtte toen hij zag dat het weer, weer wat aan het opklaren was. Hij stond rustig op en liep naar de ingang van het gemeentehuis. Hij liep naar buiten en ging op de grote trap zitten. Hij ondersteunde zijn hoofd met zijn handen. Hij keek naar de lucht. Een zwerm vogels vlogen over en Kovu volgde ze met zijn grijze oog tot dat ze uit het uitzicht verdwenen. Daarna staarde hij wat voor zich uit.

Dawn zag de zon ook en glimlachte.
ze stond op en liep ook het oude gemeentehuis uit.
ze ging bij de fontein zitten voor het huis en zuchte.
ze ging met der hand door het water en keek even naar de lucht....