Aangekomen hier......

Dawn loopt het gemeentehuis binnen en kijkt om zich heen.
ze zucht diep en gaat ergens zitten.
ze frut wat aan der haar en kijkt in het rond.
terwijl de wind door het verlaten huis waait.....
het is er doodstil en geruisloos.
ze zucht diep en hoort iets achter haar...
het kraakte maar het was maar een raam dat dicht sloeg....
opeens liep er een muis lang.
ze keek de muis na en keek weer om zich heen.....

Lesley sprong hieper van hier naar daar. Hij sprong voor Dawn. "wie ben je? Ik Lesley"

Dawn schrok zich kapot...
"oh... hallo ik ben Dawn..." ze keek hem een beetje raar aan.
ze moest toen wel lachen....
ze frutte wat aan haar haar en deed haar rok goed....

"aangenaam"zei Lesley. Hij sprong hieper verder. Hij grijnsde breed.

(schreef ik Stassi i.p.v Dawn xD)

Dawn keek naar Lesley die hyper deed.
ze stond op en veegde een pluk haar uit der gezicht....
"ben je hyper ofzo...." ze keek hem droog aan.
ze maakte haar rok schoon die onder het stof zat van de vloer....

Ineens kwam er een grijs/zwarte leeuw naar binnen gestapt. Kovu keek droog in het rond. Toen zag hij Lesley en Dawn. ''zelfs hier zijn nog mensen..'' mompelde hij onhoorbaar. Hij rolde met zijn ogen en liep rustig verder het gemeentehuis in.

Stassi keek droog naar de leeuw....
"daar hebben we een schattig katje...." zei ze droog.
ze zuchte en ging op de trapleuning zitten en geeuwde.
ze keek naar Lesley en toen weer naar Kovu....
ze frutte aan der haar en keek naar der kleding.

Kovu draaide zijn kop naar Dawn. ''Schattig..? Zo zou ik mij niet noemen'' zei hij kort tegen haar en draaide zich om. Hij ging zitten in haar richting en gromde lichtjes. Hij kende haar niet en altijd als hij mensen wantrouwde begon hij te grommen. Hij had het zelfs nooit in de gaten als hij dat deed.

Stassi keek naar de leeuw.
"aha jij bent dus een mens.... heb je ook een naam.... en sorry dat ik je schattig noemde..."
ze glimlachte lichtjes naar hem en keek hem even aan...
toen keek ze weer even naar de grond en alles kraakte...

''Ik ben een mens ja en ik heb ook een naam, en excuses aanvaard'' zei hij kort en grinnikte. Toch was hij nog wel wat op zijn hoede. Waarschijnlijk was dit meisje geen hunter dus moest hij opassen.

Dawn glimlachte naar hem....
"mag ik je naam ook weten.... of wil je dat niet...???" ze keek hem aan.
ze keek wat naar der vleugels en zuchte diep.
ze schopte een steentje weg.

Dair liep buiten het gemeentehuis. Hij was bijna doorgelopen als hij binnen geen stemmen had gehoord. Dair liep ook naar binnen e knikte vriendelijk naar Lesley. Hij keek ook even naar Kovu, hij had hem wel eens gezien maar kende hem niet echt. Daarna gleden Dair`s ogen door naar het meisje. Hij had haar nog nooit gezien, waarschijnlijk was ze een Vampier of Vahun want ze zag er niet echt uit als een Hunter.

Kovu keek haar aan. Dit was de eerste persoon die vroeg of zij zijn naam mocht weten. ''ik heet Kovu'' Zei hij kort tegen haar. ''en wie ben jij?'' vroeg hij toen maar. Hij had het idee dat er nog iemand was en draaide zijn hoofd. Hij zag Dair staan en zuchtte. Hij had hem gezien toen Tasunke dat vampiermeisje had aangevallen. Hij keek nog even naar hem en richtte zijn blik daarna weer op Dawn.

Dawn zuchte diep..."
ze keek hem aan en zei toen toch maar "oke... ik heet Dawn"
ze glimlachte naar Kovu toen keek ze naar Dair.
hij was blijkbaar een vampier....
ze vroeg rustig "en mag ik jou naam ook weten....???" ze glimlachte.
ze keek toen weer even naar de grond en veegde wat stof van der af.....

Kovu keek naar de twee en sprong toen op een zetel die in de hal stond. Kovu bleef gewoon in zijn leeuwenvorm erop zitten. Hij ging liggen en legde zijn kop op zijn poten. Hij keek daarna weer naar Dawn en Dair.

Dawn zuchte diep en keek toen naar Kovu....
ze vroeg rustig "waarom word je geen mens...???" ze keek even naar hem.
ze frutte aan der haar en keek naar der vleugels.
ze keek toen weer rustig naar Kovu die op de zetel zat....

''Waarom zou ik een mens worden? Zo knap ben ik niet hoor..'' zei hij droog en zuchtte even. Hij keek daarna door het raam dat boven de zetel was. De lucht begon wat grijs te worden. Misschien was er wel regen op komst. Naja hij lag hier toch lekker warm binnen op een zetel.

Dawn keek hem even aan.
ze zuchte en zei rustig "wie zegt dat je niet knap bent...." ze keek hem aan.
"alsof ik zo knap ben...." ze glimlachte en keek toen weer droog naar de grond.
ze keek toen ook naar buiten en het zag er naar uit dat het echt zou gaan regenen.

Kovu keek even naar Dawn. Hij gaf geen antwoord op wat ze zei en keek weer naar buiten. Hij zag een druppel op het raam verschijnen en langzaam aan verschenen er meer. Je hoorde nu het luide getik van de regen op de daken en de ramen.

Dawn zuchte diep en kijk naar buiten...
"ik haat regen..." ze keek naar der haar.
ze pakte het en ging er met der vingers doorheen.
het glom weer op een of andere manier.....

''zo erg is het niet..'' zei Kovu zacht. Hij keek kort naar Dawn en daarna weer door het raam naar de regen. Hij veranderde ineens in zijn mensengedaante. Hij staarde met zijn grijze oog naar de regen die op het raam tikte terwijl zijn zwarte oog maar leeg en stil voor zich uit staarde.

Dawn keek nieuwsgierig toen ie veranderde.
ze zag zijn zwarte oog....
"wat is er met jou ene oog...???" vroeg ze rustig en nieuwsgierig.
ze keek even weer naar de regen die op het raam tikte.
toen keek ze weer naar Kovu.....

''dood..'' zei hij kort en zuchtte diep. Hij ging recht zitten en keek weer even omzich heen in het gemeentehuis. Hij bleef rustig in de warme zetel zitten en keek weer even naar dawn.

(heb je m'n berichtje gehad...??? met de plaatjes...??? )

Dawn keek hem aan....
"ooo oke sorry dat ik het vroeg...." ze zuchte diep.
ze keek weer naar het raam.
ze hoorde hoe de regen rustig tegen het raam tikte.

''maakt niet uit hoor ik ben het gewend..'' zei hij en glimlachtte lichtjes. Hij legde zijn hoofd tegen de leuning van de zetel en sloot zijn ogen even. Het was nu lekker rustig hier en dat vondt hij wel genoeg.