Rusten bij de waterval

Kriony volgde hun gesprek en keek aandachtig toe terwijl hij op een steen ging zitten en even dacht aan de reis hier naar toe.Hij waardeerde de ouderen omdat die veel meer hadden beleefd dan hij zelf.

"Ja dat heb ik van men vader gekregen hoezo ?"vroeg hij .Hij werpte even een blik op Kriony en knikte .Hij wachte op een antwoord en voelde even wat in zijn maag niets van honger maar van wat anders .Hij speelde met de munt in zijn zak en keek haar aan .

"jullie zijn familie!"riep Kriony die gelijk opstond en dat zei.Hij had het wel ietsje te hard gezegt waardoor een paar dieren verschrikt weg liepen.

Collet stond met een ruk op en greep haar Speer. Ze stond ineens voor Kriony en richtte de punt van de speer op zijn nek. Ze beet op haar kiezen en je kon haar scherpe hoektanden zien. Niet dat ze een vampier was maar meer omdat ze een halfwolf was. ''spreek niet over mijn famillie jij hebt geen idee wie het zijn'' snauwde ze naar hem.

"oke oke..dame"zei Kriony verschrikt die wat naar achtere liep en opgelucht op een andere steen ging zitten.

Collet liet haar speer zakken en haar pony viel voor haar ogen. Een schaduw gleed over haar ogen en haar mond stond emotieloos. ''sorry..'' zei ze kort tegen kriony en draaide zich om. Een traan gleed langs haar wang en viel op de grond.

Gavin liep naar haar toe .Hij veegde de traan weg en keek haar aan ."Waarom vroeg je van wie die armband was"vroeg hij .Hij keek even naar de jongen en knikte .Toen keek hij weer naar haar en wachte op een antwoord .

Collet keek hem aan en zuchtte diep. ''het deed me ergens aan denken..'' zei ze zacht. Ze legde haar hand op haar borst en haalde toen het ketinkje onder het gewaad vandaan. Aan het kettinkje hing een wolf. ''dit staat als symbol voor onze famillie, iedereen heeft er een omdat mijn ouders ook halfwolf waren net zoals mijn zusje, mijn ouders zijn vermoord door vampieren maar mijn zusje leefd nog en ik ben naar haar opzoek..'' zei ze stil en keek weer naar de grond. Ze slikte en stopte de ketting weer onder haar gewaad.

"Ik ben ook opzoek naar mijn zusje "zei hij .Hij keek naar de kristallen arend en zuchte ."Luister ik sta altijd klaar voor je "zei hij .Hij bedoelde het goed en glimlachte zwakjes .Hij deed zijn mouw over de armband en keer haar aan.

Kriony was nog steeds wat stilletjes want hij vond dat dit persoonlijk was.

Collet keek hem aan en knikte langzaam. ''bedankt..'' zei ze zachtjes en haalde diep adem.
Ze gaf hem snel een kus op zijn wang als bedankje en keek daarna even naar de lucht en keek hem daarna recht aan. Ze werdt vast goeie vrienden met hem.

Hij glimlachte even bij de kus .Hij keek haar aan en glimlachte .In zijn maag voelde hij getintel .Hij wist wat dit was maar was bang dat het maar van een kant kwam .Hij ging het maar niet zeggen en keek haar aan

Collet keek hem rustig aan en glimlachtte even. Daarna keek ze even omzich heen en zuchtte. Ze keek naar de grond en pakte de hand van Gavin even vast. Ze moest sterk blijven, ze zou haar zus echt wel vinden en ze hoopte voor Gavin dat hij zijn zus zou vinden.

Hij glimlacht en nam haar hand ook vast .Zou hij het zeggen dacht hij .Hij keek haar aan en glimlachte ze zou het waarschijnlijk toch raar vinden ,hij kent haar 1 dag en al direct verliefd .Je zag dat hij ergens aan dacht .Hij keek even met zijn ogen diep in die van haar en glimlachte .

Collet glimlachtte even. ''is er iets?'' vroeg ze rustig. Ze liet zijn hand los en liep naar het water toe. Ze ging met haar hand door het water en legde haar speer naast zich neer. Ze spetterde wat water naar Gavin en lachtte.

Stassi verborg haar hoektanden en maakte haar huid wat bruiner en liep het bos uit en kwam bij de rest uit bij de waterval "wauw...." ze keek verrast naar de waterval maar hield de 3 onbekenden wel in de gaten en kon zo haar zwaard grijpen. Ze liep rustig naar het water en ging rustig zitten en keek naar het water maar was wel op der hoeden.

Collet keek op naar het meisje. Haar ogen gleden even over haar heen. Ze leek op een hunter maar het kon ook een vahun zijn. Ze snoof even en stond op. Langzaam en rustig liep ze naar het meisje toe. Ze was wel voorzichtig want misschien ging het meisje zich bedreigt voelen aangezien Collet haar speer zo los vast had. ''hallo.. wie ben jij?'' vroeg ze rustig maar nog even goed op haar hoeden.

Stassi ze greep haar zwaard vast en keek om.
Haar ogen gleden over het meisje het was blijkbaar een Hunter.
"ooo hallo.... sorry" ze liet haar zwaard rustig los.
"ik ben Stassi...." ze keek verlegen.

Collet kwam rustig naast haar zitten en knikte. ''geeft niet hoor, ik ben ook altijd nog wat voorzichtig'' zei ze en glimlachtte. ''ik ben Collet aangenaam'' zei ze rustig tegen het meisje. Ze bekeek het zwaard van Stassi even. ''mooi zwaard'' zei Collet en glimlachtte even.

Stassi keek naar Collet en toen naar de waterval en zwiepte rustig met der staart.
"dankjewel mijn oom had het zwaard voor mij hand gemaakt.... dat is het enige wat k nog van hem heb en m'n enkelbandje"
Ze zuchte effe aan de ged8e en glimlachte toen weer naar Collet.

Kriony voelde zich opeens niet meer veilig en richtte zijn oren naar Vamplady2.Hij keek haar de hele tijd direct aan en daarna viel zijn blik op het water.Hij lette nog steeds goed op de onbekende meid.

Collet zag het enkelbandje en dacht toen even aan de ketting om haar nek. Ze haalde de ketting onder haar gewaad vandaan en liet het zien. Er hing een wolfje aan. ''Dit kettinkje heeft iedereen in onze famillie, het staat als teken voor ons. Want iedereen in onze famillie was een halfwolf, maar ze leven niet meer.. behalve nog een zus, ik ben naar haar opzoek maar heb haar nog niet gevonden..'' zei Collet zacht en zuchtte even diep.

Stassi zag Kriony kijken en keek toen weer naar Collet.
"ooo...." ze haalde haar enkelbandje af en liet het wolfje zien.
"deze heb k van mijn oom gekregen hij was een hunter heel de kant van mijn moeder had zo'n kettingkje of armbandje ofzoiets met een wolfje eraan"
Ze keek naar de spetterende waterval en hield Kriony wel in de gaten en zwiepte rustig met haar staart.

Collet keek even naar het bandje en stopte haar ketting weer onder haar gewaad. Ze knikte langzaam en keek weer naar het water.

"Collet!!'' riep iets ineens. Collet keek verbaasd achter zich toen ze iemand haar naam hoorde roepen. Een klein geel bollet kwam op haar afgerend en ineens sprong het tegen haar aan. Collet lag ineens op haar rug in het gras en ze keek verbaasd naar het beest. "Collet Collet! ikke zo blij jou weer zien!'' riep het. Opeens wist Collet het weer. ''Corrine..'' zei ze zacht en glimlachtte. Ze ging rechtop zitten en keek even naar Stassi daarna keek ze weer naar Corrine. ''ik dacht.. ik dacht dat je was weg gelopen en dat je niet meer leefde'' zei ze zacht. ''maar ik leven nog wel en ik ga nu mee met jou, jij goed vinden?'' vroeg Corrine en keek haar met een schuin kopje aan. ''nou goed dan'' zei Collet en grinnikte. Corrine was een soort poesje. Ze was helemaal geel en de puntjes van haar oren waren bruin. Haar pootjes waren bruin met paars en haar drie pluizige staarten hadden verschillende velle kleuren. Ze had ook nog een rood strikje om haar hals.

Stassi keek glimlachend naar Corrine.
"Wat ben jij schattig... " ze glimlachte kort en keek toen weer naar het water.
Ze ging lang uit liggen en sluitte haar ogen maar was wel op der hoede.