Rusten bij de waterval

Kriony liep behendig naar de waterval waarna hij wat water dronk.Hij keek om zich heen en het leek allemaal vredig dus vond hij dat het veilig was.Met een zucht stond hij weer op en concentreerde naar het geluid van de omgeving.Hij hoorde vogels zingen en de wind dat zachtjes door de boomtoppen waaide.Het was rustig maar misschien ook te rustig.Hij opende langzaam zijn ogen en keek om zich heen met een doordingende blik.

Collet sprong ineens uit een boom. Ze liep rustig naar het water van de waterval toe en had niet in de gaten dat ze niet alleen was. Ze ging op haar knieén zitten en legde haar speer naast zich neer. Ze maakte van haar handen een kommetje en liet er wat water in. Ze bracht het water naar haar mond en dronk wat. Het water was helder en zuiver, dus ze verwachtte niet dat het niet goed voor je was. En meestal dronk Collet wat water uit deze waterval. Haar wolven oren bewogen soms wat en haar staart zwiepte rustig heen en weer. Ze stond langzaam op en pakte haar speer weer op. Ze zag toen de jongen en haar blik werdt strak.

Kriony draaide zich om omdat hij voelde dat iemand naar hem keek.Toen bekeek hij de onbekende en knikte."uhmmm...hallo? "zei hij stilletjes tegen haar waarna hij het stof van zijn broek af veegte en een beetje schaamde voor wat hij deed.

Gavin sprong van een rots en lande bij de twee hunters .
Hij knikte naar beiden en wachte tot iemand iets vroeg aan hem .
"Ik ben Gavin "zei hij en zweeg daar na .
Hij keek even rond of hij geen vampieren ofzo zag .
Erwas niets aleen de drie mensen waaronder hij en de twee onbekende .
Hij leune tegen een boom aan en zuchte .

Collet bekeek de jongen even en ze zag lichte schaamte in zijn ogen. ''Je hoeft je niet te schamen hoor..'' zei Collet rustig en een lichtte glimlacht speelde om haar lippen. Ze hoorde toen iemand anders en zag de jongen staan. Ze keek weer met haar strakke blik naar hem. Ze vertrouwde het niet helemaal en pakte haar speer steviger vast. Haar mes was kon ze zo pakken als ze wou. ''Mijn naam is Collet'' sprak ze rustig maar ook op haar hoeden tegen de twee. Haar oren gingen wat naar achteren en ze keek kort naar de waterval. Ze zuchtte even en richtte haar ogen daarna weer op de twee jongens.

"Aangenaam Collet "zei hij wat vriendelijker .Hij keek haar aan en knikte vriendelijk naar haar .Toen keek hij naar de andere jongen die veel jonger bleek te zijn .Hij was ouder dan hem maar dat betekende niets de 13 jarige kon krachtiger zijn dan beiden maar dat kon je nooit weten hier .Hij deed zijn haar even voor zijn ogen weg en keek beiden aan .Hij liet zijn hand van zijn zwaard afgaan maar keek wel aandachtig rond .

Collet maakte een korte buiging en voelde de ketting van haar lichaam af gaan. Ze ging rustig maar ook een tikje snel weer recht staan en ze voelde het zilver weer tegen haar borst. Ze glimlachtte lichtjes, en haar ogen gleden even over de jongen heen. Hij leek ongeveer even oud als zij zelf. Maar hij leek niet een echtte hunter zoals zij. Misschien was hij wel een Vahun. Ze slikte even misschien wou hij hun wel aanvallen. Ze keek kort naar Kriony en sprong daarna omhoog, ze landde rustig en elegant op een rots en ging erop zitten. Haar voeten zweefde nog net boven het water en haar wolven staart zwiepte rustig heen en weer. Maar ze lette nog steeds wel op Gavin, je wist maar nooit.

Gavin keek dan maar rustig naar voor .Hij was een misterie voor de meeste hunters maar daar kon hij niets aan doen .Zo was hij grootgebracht door zijn ouders .De meeste denken dat hij geen hunter is maar dat is hij tot op het bot .Maar hij kon dat nooit duidelijk maken omdat er altijd wel iemand was die hem uitlachte .Hij keek even naar zijn arm waar veel litekens over zaten .Hij had al vel gevochten voor te spelen en voor echt .Maar hij vroeg zich toch altijd af waar zijn jongere zus was .

Collet wende haar blik van de jongen af, het leek niet dat hij hun kwaad wilde doen. Ze keek naar het water en haalde even diep adem. Ze stond op en sprong van rots naar rots en landde toen rustig op het gras. Ze liep naar de jongen toe en keek hem rustig aan. ''jij bent een van de Vahun he'' zei ze lichtjes wat scherp. Ze had haar speer goed vast, maar niet zo dat de jongen misschien dacht dat zij hem wilde aanvallen. Haar greep om de speer werdt ietsjes losser maar ze keek hem nog steeds rustig maar scherp aan.

"Nee ik ben er geen van de vahun ik ben een hunter "zei hij .Hij keek haar aan en keek dan even naar de speer het was prachtige handwerk .Zijn zwaard hong in zijn goud witte schede en zijn dolkjed hongen daar aan .Hij keek naar het water en genoot even van de korte stilte .Hij glimlachte en keek Collet dan weer aan hoe kon ze denken dat hij een vahun was .

''oke dacht ik even..'' zei ze met een zucht. Weer een vergissing gemaakt dacht ze. Ze schaamde zich nu een beetje. Ze had een hunter zomaar een Vahun genoemd, ze vondt het een wonder dat Gavin haar nog niet had aangevallen. Ze draaide zich half om en stond nu met haar rechter schouder naar Gavin. Een briesje ging door haar haar en haar haar deinde rustig mee op de wind. Ze keek naar het water en sloot toen haar ogen even. Ze haalde diep adem en hoopte dat Gavin niet boos op haar was of zich beledigt voelde door haar.

Gavin legde zijn hand op haar schouder ."Het maakt niet uit hoor "zei hij vriendelijk .Zijn stem klonk anders nu ze klonk helderder .Hij keek haar aan en glimlachte ."Ik heb al erger gehoord "zei hij .Iemand had hem al een vampier genoemd dus dit deerde hem niet veel ."iedereen kan zich vergissen niet "zei hij .Hij glimlachte en keek naar het water .

''oke..'' zei ze zacht en knikte toen langzaam. Ze opende haar ogen en keek even naar hem. Daarna keek ze naar de lucht. Een grote zwerm vogels vlogen over en ze kwetterde wild. Collet glimlachtte lichtjes en ging toen op een rots achter haar zitten. Haar blote voeten kwamen dit keer wel gewoon aan de grond en het gras kriebelde lichtjes onder haar voeten. Ze grinnikte even en keek toen naar Gavin.

Gavin keek naar haar en glimlachte vriendelijk .Zijn ogen fonkelden net als het lemet van zijn dolk .De zon weerkaatste daar op .Hij ging zitten en keek nog steeds naar boven .Er gingen van allerlei gedachten door zijn hoofd en soms grinnikte hij er bij .Hij speelde met een kleine munt in zijn zak .De munt rolde over zijn vingers net als hij dat met zijn dolk zou doen .

Collet keek nog even naar Gavin en glimlachtte ook even, daarna ging ze liggen. Ze liet haar armen rustig langs haar zij liggen en haar speer stond tegen de rots aan. Ze sloot haar ogen even en voelde het zachtte briesje weer door haar haar waaien. Het gaf een fijn en rustgevend gevoel. Ze zuchtte even en opende haar ogen daarna weer. Ze keek weer naar de lucht die zo mooi helder blauw was.

Gavin zelf keek naar het water . Zijn blauwe ogen fonkelden daar door .Hij zuchte en voelde een kleine wind door zijn haren gaan .Hij ging op zijn rug liggen en keek naar de wolken .Daar zag je enkele figuren in .Hij zag er figuren van vogels en van wolven .

Collet zag de figuren ook. Misschien stond het voor diegene die hier waren. Dan stond de wolf zowiezo voor haar en dat zou dan beteken dat de vogels voor Gavin stonden. ''ben jij een half vogel?'' vroeg ze zacht aan Gavin en draaide haar hoofd. Ze keek naar hem en en wachtte op antwoord.

"Ja dat ben ik "zei hij .Hij dacht even aan zijn jeugd toen hij voor het eerst wou vliegen .Dat was wel grappig .Toen keek hij naar haar ,hij vond haar wel leuk niet aleen als een vriendin ."Jij bent een half wolf zeker "zei hij vriendelijk .Hij ging zitten en keek haar aan wachtend op een antwoord .

Collet ging ook rechtop zitten en keek even naar de grond. ''ja.. dat ben ik..'' zei ze zacht en zuchtte even. Ze moest weer even aan haar famillie denken en aan haar verloren zuster. Ze hield haar handen even tegen haar borst en voelde het kettinkje. Ze sloot kort haar ogen en keek toen weer op. Ze keek hem recht aan en glimlachtte even.

"Ik heb je toch niet gekwetst ofzo"zei hij .Hij stond op en vloog naar haar toe .Hij lande naast haar en glimlachte zwak .Hij wachte op een antwoord maar dat was niet overhaast .
Hij keek even voor zich uit en keek naar het water .Dit deed hem denken aan vele dingen van vroeger ook aan de moord .Daar huiverde hij even bij .

Ze keek naar hem en bekeek zijn vleugels even. ''nee hoor, ik dacht alleen even ergens aan'' zei ze en glimlachtte zwakjes. Ze keek daarna weer naar het water en zuchtte diep. Hoelang moest ze nog zoeken voordat ze haar zus had gevonden? Ze hoopte niet lang meer, ze wist eigenlijk niet eens over haar zus nog wel leefde.

Hij keek haar aan en dacht ook even aan zijn zus .Hij zuche even en miste haar erg hard dat kon je wel zien .




(sorry korte post maar moet eten )

Collet keek weer naar hem en zag iets in zijn ogen. ''wie mis je?'' vroeg ze zachtjes en voorzichtig. Ze wist niet of hij erover wou praten. Ze keek even naar de grond en slikte daarna keek ze hem weer aan.

"Mijn zusje"zei hij .Hij keek haar aan en glimlachte lief .Zijn armbandje waar een kristal aan hong deed hem aan de familie denken.Hij zuchte even maar glimlachte wel .Hij wou dit moment niet verpesten .

Collet zag het armbandje en pakte zijn hand vast. Ze keek er even naar en keek hem toen weer recht aan. ''is dit iets uit jou famillie?'' vroeg ze zacht en dacht weer even aan de ketting om haar hals. Ze zuchtte even maar glimlachtte daarna lichtjes.