Een vreemd geluid

Lara sloop door de wouden en hoorde iets. Ze keek tussen de bomen door en zag een paar hunters metr een vampier. Ze schrok en zag dat hij best aardig tegen hun deed. Ze keek ernaar en zweeg even. Ze hoorde geritsel achter haar en voelde opeens een hand op haar schouder

"Lara!" Zei Tasunke. Hij was nog in zijn mensenvorm maar zou wel veranderen. Hij was een zwarte wolf geworden door alle gebeurtenissen. Stassi had zijn hart gebroken. Dat niet alleen. Hij was allen. Daarom was hij zwart geworden.

Lara schrok en draaide haar om. Ze griomde. "Oh jij" grome ze. Ze keek nog even terug en dan naar hem. "Wat moet je" gromde ze

Tasunke gromde. "Wat moet jij hier, ooit gehoord van de Hunterring!" Zei hij tegen haar terwijl hij in een wolf veranderde. "Dit is voor Hunter, niet voor onderkruipels van Dair!" Zei hij tegen haar.

Lara keek hem aan. "Och rot op" snauwde ze. "En denk je dat ik bang ben van een wolf," zei ze met een grijns.

"Dat denk ik niet," Zei hij. Hij keek naar Lara. "Dat weet ik!" Zei hij en haalde uit naarhaar been. "Wegwezen, doos!" Zei hij.

Lara sprong behendig achteruit en grijnsde. "Rot zelf op!" riep ze naar hem. Ze sprong anar een tak en ging eropstaan. Vanuit de hoogte keek ze naar Tasunke

Tasunke keek met een grijns naar Lara. "Waar zijn je ouders? Uitelkaar? Verdwenen." vroeg hij aan haaar. Hij wou haar helemaal tot het uiterste drijven. Hij lachte vals.

Lara keek hem rustig aan en sprong opeens. Ze belandde op hem en rolde van hem af toen hij ook viel. Ze sprong recht en keek hem grijnzend aan. "Zwijg!" gromde ze

"Nooit!" Zei hij en keek naar Lara. Hij lachte. "Je ouders zijn je vergeten, ze verlaten je!" Zei hij tegen haar. Tasunke gromde. Hij keek naar de lucht en toen naar lara. Het litteken over zijn poot was haast niet meer t zien.

Lara keek hem razend aan. "Niet waar!" riep ze. Zelf had ze geen idee dat iemand naar haar toekwam langs achteren

"Dat zijn ze wel!" Zei hij tegen haar en lachte toen hij zag dat er iemand langs haar kwam. Hj keek naar Lara. "Hey, kijk eens uit je doppen!" Zei hij tegen haar.

Lara keek hem aan. "Waarvoor?" vroeg ze. Opeens greep een hunter haar vast en tilde haar op. "Zozo nog een vampiertje" grijnsde hij. Hij nam haar mee. Lara haar tanden werden zichtbaar maar ze kon net niet bijten. Ze gromde. "Laat los!" gromde ze. De hunter lachtte en bracht haar naar de ring. "We zullen eens testen wat er gebeurd" grijnsde hij terwijl hij haar voor de vampier liet vallen.

"Ik zei het er nog." Mopelde hij voor zich zelf en liep ook naar de hunterring. Hij ging zitten en werd zijn mensen vorm. "Eens kijken." Zei hij tegen zichzelf. Wat zouden ze doen met vampiers? "Het is de dochter van Dair!" Riep een hunter die er stond.

Lara keek geschrokken omhoog naar de grijnzende vampier. Ze sprong achteruit en bleef op de grond. "Ik ben ook een vampier hoor!" riep ze bang. Ze had geen idee wat hij zou doen.

''Hij zal niet luisteren Lara'' zei Dair. Hij zat hoog in de boom. Hij sprong nu naar beneden. Hij ging voor Lara staan. ''Kom maar op gemuteerde gek'' zei hij tegen de Vampier.

Lara keek op. "Pap!" riep ze blij. De vampier gromde en zijn tanden werden zichtbaar. Lara kroop nog achteruit en werd opnieuw door een hunter vastgegrepen. "Zozo Daar hebben we Dair" grijnsde hij

Tasunke keek naar Lara. Dair zou zo wel komen. Hij lachte. "Maak haar af!" RIep een ander. Tasunke keek met een brede lach toe. Hij keek naar de andere hunters. de rest van de hunter gingen mee. "maak haar af, maak haar af!" Tasunke keek naar de vampier. Hij rende ook naar de ring en keek naar de vampier.

''Ik ben hier nu niet voor jullie'' zei Dair. Hij trok de schede met het zwaard van Jelisa tevoorschijn. Hij trok het zwaard uit de schede en het zilver glinsterde in het licht. Het was belangrijk dat hij het zilver zelf niet aanraakte. Hij hield het zwaard in de aanslag. De Vampier vloog op hem af. Dair gaf een zwaai en raakte de arm van de Vampier. Deze veranderde door het zilver in stof.

De hunter had Lara nog steeds vast. "Goed gedaan Dairtje, maar deze vampier was niet alleen" grijnsde hij vals. Lara trok en zag opeens nog 5 andere vampieren op Diar afvliegen. "Pap kijk uit!" gilde ze

Dair draaide zich om en ontweek de eerste twee Vampieren. ''Ik haat het om zo mijn eigensoort uit te moeten roeien'' mompelde hij. Hij stak het zilveren lemmet recht in de buik van de Vampier. Die schreeuwde het uit en veranderde in stof. Plotseling werd hij van achteren vastgegrepen. ''Laat me los grote gemuteerde sukkel'' zei hij. Hij probeerde het zwaard om te draaien en de Vampier te raken.

De hunter grijnsde. "Kijk je papa kan je nu niet helpen" fluisterde hij in Lara's oor. Een andere vampier grijnsde en liep op Lara af. Zijn tanden werden zichtbaar en hij een stuk van haar mouw opzij zodat haar nek vrij kwam.

''LARA'' riep Dair uit. Hij sneed in het been van de Vampier die hem vasthield. Hij sprong op de grond. Maar zelfs nog voor hij op kon staan had een andere gemuteerde Vampier hem al vastgegrepen. Ditmaal had Dair het zwaard laten vallen.

De hunter had Lara goed vast en de vampier wilde net in haar nek bijten...

Céline sprong er opeens voor. De vampier beet in haar nek en dronk haar bloed. Hij grijnsde en duwde Céline daarna op de grond. Céline viel en bleef liggen. Haar nek bloedde en ze was bewusteloos geraakt