Een vreemd geluid

De Vampier die Dair vasthield liet hem nu los om op Lara af te gaan. ''Dat dacht ik niet'' zei Dair die inmiddels het zwaard weer had opgepakt. Met een flinke zwaai was de Vampier doormidden gehakt. Vlak daarna veranderde hij in stof. Hij rende op Lara af. ''Gaat het?'' vroeg hij. Daarna keek hij naar Cèline. Ze was nu nog bewusteloos. Maar als ze wakker zou worden...dan zou ze net zo`n hersenloze zombie zijn als al die andere gemuteerde Vampieren.

Lara werd ook losgelaten en ze gromde naar de hunter Die liep grijnzend weg. Lara knikte naar Dair en rende naar haar moeder. "Mam" zei ze zacht. Tranen stonden in haar ogen. Ze was bang haar meoder te verliezen. "is er een tegengif?" vroeg ze bang aan haar vader

(Ma wil spel spelen,Duurt half uur of miss langer -.-)

Dair dacht koorstachtig na. ''Ik kan maar een ding bedenken, maar ik weet niet of het werkt'' zei hij. Hij knielde bij Cèline neer. Hij tilde haar half overeind. Met zijn hoektanden beet hij op zijn onderlip tot die begon te bloeden. Hij bracht zijn hoofd dicht bij die van Cèline en kuste haar op haar mond. Doordat zijn lip bloedde kreeg Cèline dat nu binnen.

Lara keek vol spanning toe. Ze hoopte zo dat dit werktte! Ze slikte en was erg stil terwijl ze naar haar ouders keek. "Kom op mam" zei ze stil

Céline werd net wakker en voelde het bloed in haar mond. Ze slikte het in en deed haar ogen open. Je zag dat ze nog wat zwak was. "D d dair?" vroeg ze zacht

Dair keek Cèline aan. Daarna keek hij op naar Lara. ''Ze zal nog wel wat zwak zijn maar je moeder komt er wel weer bovenop'' zei hij tegen haar. Hij ondersteunde Cèline toen hij haar hielp met opstaan. Hij legde een arm om haar middel en legde haar arm om zijn nek waarna hij die arm bij haar pols vasthield. ''Het belangrijkste is dat we hier nu wegwezen'' zei hij tegen Lara. Hij greep Cèline vaster om haar middel en sprong met een onmenselijke sprong tussen de bomen weg.

Céline hield haar met een arm aan hem vast. Ze was erg zwak en was blij dat ze bij Dair en Lara was. Ze keek even naar Lara en dan stil voor haar uit

Lara keek naar hun en knikte. Ze vond echt dat ze bij elkaar hoorden. Ze keek nog even achterom en rende daarna achtetr hun aan