Eenzaam

Over de stenen van de kade waren in de donkere nacht rende voetstappen te horen. Ze behoorde aan een klein iemand. Een klein Huntermeisje rende over de kade heen. Haar tijgerstaartje zwiepte vrolijk heen en weer terwijl haar oortjes elk geluid opvingen om haar heen. Na een stukje gerend te hebben bleef Kisa even staan. Haar oortjes en haar staartje hingen wat slapjes. Kisa keek rond a;sof ze zocht naar iemand maar kon niets ontdekken.

Stassi liep de kade op in haar wolvengedaante.
ze keek om zich heen en geeuwde.
ze had het meisje nog niet ontdekt en veranderde weer in een tienermeisje.
ze grinnikte even en zuchte diep ze ging op de grond zitten en keek naar de maan.
haar oortjes stonden nieuwsgierig naar voren en bewogen alle kanten op.
zo kon ze alles goed horen en der staart zwiepte rustig heen en weer.

Kisa hoorde opeens iemand anders op de kade. Een beetje angstig keek ze rond tot ze een meisje zag een aantal jaar ouder dan zijzelf. Ze vouwde haar handen voor haar mond en bleef even naar de wolven staart en oren van het meisje kijken. Daarna pas durfde ze voorzichtig naar het meisje toe te gaan.

Stassi geeuwde even en hoorde iets.
ze spitste haar oren en der staart zwiepte heen en weer.
ze keek op en zag het meisje ze stond snel op.
ze keek haar even stil aan ze wist niet wat ze zou doen dus ze was op der hoeden.
toen pas zag ze dat het een Hunter was en zuchte opgelucht.....

Verlegen en een beetje angstig keek Kisa Stassi aan. Daarna zwaaide ze lichtjes als teken van hallo. Ze durfde nu iets dichterbij aangezien Stassi niet meteen over ging in een aanval.

Stassi keek haar vragend aan en schudde haar hoofd.
ze zei toen zacht en rustig "hallo wie ben jij???" ze glimlachte naar haar.
ze kwispelde en had volkomen geen kwaad in de zin.
Stassi was echt zo'n iemand die met iedereen vrienden wou zijn.
der oortjes stonden vragend en nieuwsgierig naar der toe.
ze keek naar de volle maan en voelde zich nu wel goed aangezien ze een wolf was....

''Ik ben Kisa'' zei ze zacht tegen Stassi. Ze glimlachde even lichtjes naar haar. Haar tijgeroortjes ging wat meer omhoog staan nu het ernaar uitzag dat Stassi geen kwaad in de zin had. Een zacht avondbriesje bracht het haar van Kisa wat door de war en ze probeerde het weer goed te doen.

Stassi keek naar Kisa en glimlachte.
"aangenaam... mooie naam trouwens" ze grinnikte.
ze keek naar de lucht waar je al kon zien dat de zon weer op kwam.
ze zuchte diep en keek er naar.
je kon allemaal mooie kleuren in de lucht zien.
paars bijvoorbeeld en oranje, geel en rood.
ze glimlachte en keek naar de maan die langzaam verdween.
ze zwiepte rustig en tevreden met der staart en had der oortjes tevreden naar beneden hangen.

Kisa`s glimlach werd nu breeder. Ze keek even naar de zonsopgang. Haar ogen schitterde eventjes. ''Mooi hè'' zei ze zacht tegen Stassi. Opeens bedacht Kisa zich dat ze nog niet wist hoe het Huntermeisje met de wolven oren heette. ''Hoe heet jij eigenlijk?'' vroeg ze nieuwschierig maar nog altijd zacht en verlegen.

Stassi keek in gedachten naar de lucht.
de kleuren waren prachtig en schrok op toen Kisa wat vroeg.
ze keek haar aan en zei rustig "het is prachtig....".
ze glimlachte even en keek naar de bloemen die open ging door de vroege ochtendzon.
ze grinnikte en keek toen weer naar Kisa toen ze wat vroeg.
"ik ben Stassi" ze glimlachte en zwiepte met der staart.
een ochterbriesje liet haar haar opwaaien.
der oortjes stonden nieuwsgierig naar de lucht gericht.
"ik kom hier 's ochtends altijd om deze mooie lucht te bekijken".
"het blijft mooi..." voegde ze er nog aan toe.
ze geeuwde en voog een traan weg die was gekomen omdat ze gaapte.....