Boot komt aan.

De zeilen zaten vol met wind met terwijl de punt het water in twëen sneed. Een bootje kwam langzaam naar het dorpje varen. Tot het de kade bereikte. Riku grijnsde toen hij op de kade sprong. Hij maakte zijn boot vast aan het daarvoor bestemde paaltje. Hij snoof de lucht op, heerlijk... Nee niet echt. Hij droeg een zwaard langs zijn linkerbeen. Dit was zijn zwaard voor verdediging in eerste instantie. Hij was behoorlijk bekwaam met het zwaard, tenslotte trainde hij elke dag. Niet alleen zijn zwaard trouwens! Hij hield ervan om in vorm te blijven want hij had altijd grote plannen met zijn vrienden, hoewel hij zich niet kan herrineren die ooit een te hebben gehad nouja zelf beschoud alleen partners in zaken. Met zijn vijanden was het altijd leuker, vooral als hij win. Hij zag een schim zijn richting lopen, mischien de havenmeester? Achja, hij had nog wel wat geld dus dat kwam wel goed. Geen probleem, meteen problemen maken was niet zijn ding. Eerst kijken. Hij was benieuwd naar het dorpje, het scheen dat er veel hunters waren maar s'avond ook veel vampiers. Het was nu nog dag, rond vijf uur. Dus redelijk tegen nacht. De schim naderde, Riku was benieuwd naar zijn of haar uiterlijk...

De schim vervaagde plotseling. Een zachte hand werd plots op Riku's schouder gelegd. 'Ik sta hier.' fluisterde Kaida. Haar donkere haren hingen half voor haar gezicht, maar haar rode vampierenogen kwamen er duidelijk onder door. Ze bekeek de man bestuderend en cirkelde even rond hem. 'Hmm..' ze legde haar hand even op het handvat van het zwaard dat hij droeg. 'Indrukwekkend.' grijnsde ze toen en keek hem in de ogen. 'Een nieuwe bloeddrinker zo te zien...'

"Je hebt goede smaak."Sprak hij langzaam. "Maar vertel eens jou naam. Neem aan dat je tenminste niet naamloos door het leven gaat. Iniedergeval, mijn naam is Riku Karasu. Een naam om te onthouden..."Voegde Riku eraan toe terwijl er een kleine grijns op zijn gezicht kwam. Hij keek verder door het dorpje. De gebouwen hadden een oude stijl, opzich lelijk om er in te wonen maar niet om naar te kijken vond Riku. Het water schommelde heen en weer en afentoe bracht het een plasje water op de kade. Mooi was het water als wild werd. Tenslotte de kans op dood was dan erg groot. Dit was één van de dingen waar Riku van hield...

Céline kwam aanlopen,ze keek aar de grond.
Niets had ze door,ze lette ook nergens op.
Ze dacht aan haar familie.
Had ze broers of zussen? Leefden ze nog?
Ze zuchtte en zag twee schimmen.
Ze bleef even staan.

Riku zijn oog viel toen op een meisje, stuk jonger dan hem. Hij deed hem aan zijn verleden denken. Hij grijnsde door de gedachtes die door zijn hoofd geschoten."Kom bij ons, meisje."Zei hij zonder enige emotie in zijn stem wenkend naar het meisje wat hij had zien staan om naar hem toe te komen...

Céline keek,een aantal beelden uit haar verleden kwam ook terug.
ze kwam naar hem toe,ze keek even naar Kaida
Hopen dat ze haar niet aanvalt.
ze keek naar Riku
"hoi..."
ze lette nu meer op,zeker nu ze zwanger was ^^

"Hallo vrouwe. Mag ik vragen wat u naam is?"Zei hij op een normaale toon met een geruststellende glimlach. Ondanks dat deze "gefaked" was, hij was er best goed in geworden. "Voor ik het vergeet, de mijne is Riku Karasu."Zei hij met dezelde toon en glimlach als daarvoor. Hij bekeek het meisje eens goed, intereressant vond hij de ontwikkelingen in de dorpje. Tenminste de gedachte eraan...

Céline keek hem aan
"Céline"
ze dacht na over zijn naam...
Ze kon er niet opkomen.
Ze legde haar hand even op haar buik